گاهی فکر میکنم برای چه چیزی آفریده شدم برای دروغ برای نابودی برای حرص یا برای ناامیدی
واقعا خدا برای چه چیزی مرا آفریده در این لحظه سردرگمی یاد معجزه های زندگی میفتملحظه هایی که در دامنه کوه بودم و به قله رسیدم
آری خدا نه تنها مرا بلکه همه را نه برای ناامیدی بلکه برای امید نه برای نابودی بلکه برای ساختن نه برای دروغ بلکه برای حقیقت حقیقت? وجودش آفریده